Kitapları
Hakan Kaynar: “Bırakın şu Ankara’nın yakasını!”
“Efendiler, 10-15 sene evvelki Ankara’yı gözönüne getiriniz. Hatta şimdi bile çarşı ve pazara şöyle bir göz gezdiriniz, sanayie müteallik işlerin erbabını tedkik ediniz… Hükmümde mübalağa etmediğime kani olursunuz!” “Efendiler” görünce hemen Atatürk alıntısı sanmayın....
Ankara Palmiyesi #9: Ankara bebesi kendine göre kibardır aslanım
– Barış Manço’nun Ankaralı sevgilisine yazdığı şarkı nedir?– Al la beni, pul la beni. İki bebeye “dad” olduğuma göre “dad-joke” ile başlayabilirim. Bir kısa videoda gördüm, çok güldüm. Nitekim Ankaralı insan lanlı lunlu konuşur ama kibardır. Açık sözlüdür. Hepsi...
Ankara Palmiyesi #8: Gölgede ve güneşte pavyonlar
Pavyon, zavallı erkeklerin birileriyle sevişmek umuduyla gittikleri bir yer değildir. Bir kere pavyona bıraktıkları para zaten bir profesyonelle, seks işçisiyle, ne diyorsanız onunla sevişmekten daha pahalıya gelir. Evet saçma ama pavyon, erkeklerin sevişemeyecekleri...
Ankara Palmiyesi #7: Evlenilecek değil eğlenilecek şehir
1996 senesinde taşındığım İstanbul’a öncesinde yıllardır gelip gidiyordum. İşler yapmış, içkiler içmiştim. Epey bir çevrem vardı. Fakat taşınınca bazı şeylere yine de şaşırdım. Mesela Beylerbeyi’nde oturuyordum o vakit. Bir sabah işe gideceğim. Sisten vapur motor...
Ankara Palmiyesi #6: “Yok ayol, bu Ankara çok değişti”
Türkiye’nin temel özelliği tutucu olmasıdır. Sağcısı da tutar, solcusu da. Tutan tuttuğunu hunharca tutar. Tutmalara doyamaz. Bir de hiç utanmadan, çekinmeden “Ben aslında açık görüşlü birisiyim” diye söze başlar. Tıpkı “Irkçı değilim ama…” diye başlayanların...
Ankara Palmiyesi #5: Kimler Ankaralıdır?
Arkadaşlar bu Ankaralılık konusunu açıklığa kavuşturmamız gerekiyor. Kimler Ankaralıdır, kimler değildir, kendime göre açıklayayım. Çünkü bu herkesin yapabileceği kadar kolay bir açıklama. Ne bileyim “İzmirli kız” olsanız bu bir statü. Yahut “İstanbul beyefendisi”...